Chodźmy w góryBukowe Berdo to masyw o trzech kulminacjach, z którego najwyższy – o tej samej nazwie – osiąga wysokość 1311 m n.p.m. Przy okazji wejścia na Bukowe Berdo, możecie wybrać się na najwyższy szczyt po polskiej stronie Bieszczadów – Tarnicę.
- Bukowe Berdo – parking
- Niebieski szlak z Wołosatego
- Przełęcz Pod Tarnicą
- Przełęcz Goprowska
- Bukowe Berdo
- Mapa z przebiegiem trasy
- Wybrane szlaki na Bukowe Berdo
Bukowe Berdo – parking
Szlak na Bukowe Berdo zaczynamy w Wołosatem i tam też zostawiamy samochód. Na tym samym parkingu możecie zaparkować przy okazji wycieczki na Tarnicę i pętlę Wołosate-Halicz-Rozsypaniec.
Niebieski szlak z Wołosatego
Szlak rozpoczyna się w miejscowości Wołosate i przebiega tak samo jak szlak na Tarnicę. W porze letniej bywa tam dosyć tłoczno, warto więc wybrać się nieco wcześniej. Wstęp do Bieszczadzkiego Parku Narodowego jest płatny, więc po zaparkowaniu trzeba jeszcze kupić bilet. Możecie nabyć go albo w budce kasowej BdPNu (około 500 metrów od parkingu), albo na stronie internetowej Parku.
Początkowo szlak przebiega w dość komfortowych (czytaj jak na góry płaskich) warunkach, a na dodatek widać z niego już samą Tarnicę. Wkrótce jednak, po wejściu w las, rozpoczyna się strome podejście, a potem mozolna wspinaczka po najbardziej znienawidzonych przez nas górskich schodach!
Przełęcz Pod Tarnicą
Przełęcz wznosząca się na wysokość 1285 m n p.m. to pierwszy przystanek na szlaku na Bukowe Berdo. Dotarcie do niej powinno zająć Wam około 2 godzin (554 m przewyższenia). Na tym etapie wycieczki możecie zboczyć nieco (bo zaledwie 10 minut w jedną stronę) żółtym szlakiem w kierunku Tarnicy. Możecie również wybrać się tam w drodze powrotnej. Poniżej wklejam mapkę dla ułatwienia.
My pominęliśmy odwiedzoną wcześniej Tarnicę i po krótkim odpoczynku w towarzystwie uroczych jaszczurek, wybraliśmy się w dalszą drogę. Jeśli zdecydowaliście się na wyjście na Tarnicę, wróćcie do Przełęczy i kierujcie się dalej szlakiem niebieskim i czerwonym (biegną równolegle aż do Przełęczy Goprowskiej).
Przełęcz Goprowska
Jeśli macie ochotę, możecie chwilę odpocząć w zadaszonej wiacie przy Przełęczy Goprowskiej. Zlokalizowana jest po lewej stronie szlaku, w pobliżu źródełka Wołosatki. Mimo dużego zainteresowania turystów, my nie zdecydowaliśmy się na skosztowanie tamtejszej wody. Około 200 metrów dalej dochodzimy do Przełęczy Goprowskiej (1161 m n.p.m.), która oddziela od siebie Tarniczkę (1315 m n.p.m.) i Krzemień (1335 m n.p.m.). Jak wskazują szlakówki, do Bukowego Berda zostaje nam godzina drogi. W tym miejscu szlak czerwony zmienia bieg, a my podążamy już tylko szlakiem niebieskim.
Bukowe Berdo
Do Bukowego Berda pozostaje nam jeszcze pokonanie niemałej ilości schodów (jakby w drodze na Tarnicę było ich mało). Masyw składa się z trzech wzniesień:
- Szołtynia (1201 m n.p.m.)
- Połonina Dźwiniacka (1238 m n.p.m.)
- Bukowe Berdo (1313 m n.p.m.)
Po krótkim odpoczynku ruszyliśmy w drogę powrotną, do Wołosatego. Szlak możecie oczywiście modyfikować według własnych potrzeb. Na Przełęczy Goprowskiej możecie skręcić w lewo, w czerwony szlak na Halicz i zrobić część pętli z metą w Wołosatem. Jest to bardzo długi wariant, ale warty rozważenia. Poniżej podklinkuję Wam mapkę z jej przebiegiem.
Mapa z przebiegiem trasy
Przejście tego wariantu zajęło nam ponad 4 godziny. Szlak w tym wydaniu jest dość męczący, bo wymaga podejścia pod Tarnicę, następnie pod Bukowe Berdo, by w drodze powrotnej znowu wspinać się pod Tarnicę, co daje nam łącznie 935 metrów podejść. Z tego powodu odradzaliśmy go przy okazji pętli na Halicz. Jeśli jednak będziecie chcieli spróbować swoich sił na tak długim szlaku, pamiętajcie, że będziecie mieli w nim ponad 1000 metrów podejścia (co przy ponad 20 km robi znaczną różnicę).
Wybrane szlaki na Bukowe Berdo
Na Bukowe Berdo możecie dotrzeć jeszcze:
- żółtym szlakiem z miejscowości Muczne – mapa
- czerwonym szlakiem z Ustrzyk Górnych (długi szlak) – mapa
- niebieskim szlakiem z Wołosatego przez Halicz i Rozsypaniec, poszerzona pętla (długi szlak) – mapa
Do zobaczenia na szlaku!
